Marius Grutters

Marius Grutters (64) woont in Vierlingsbeek en is onder vele natuur- en Maasheggenliefhebbers een bekend gezicht in de regio. In 2010 ontving Marius uit handen van de burgemeester van Boxmeer een koninklijke onderscheiding, Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Schrijver van twee boeken over de Maasheggen, initiatiefnemer van het NK Maasheggenvlechten en bestuurslid van Stichting Landschapsbeheer Boxmeer. In 2012 ontving hij uit handen van de Commissaris van de Koning de Brabant Bokaal voor zijn meer dan bijzondere inzet als vrijwilliger voor de Brabantse natuur. Kortom, Marius kent het gebied op zijn duimpje. We spreken hem middenin het Cultuurhistorisch Monument, bij het weidehek Klokkekampen.

Wat betekenen de Maasheggen voor jou?

“Mijn vader had als boer gronden in Oeffelt, ik ben hier opgegroeid. Ik kom uit het geslacht van de laatste oorspronkelijke heggenvlechters. Ik herinner mij de verhalen van mijn moeder, over mijn opa die heggen vlocht. Toen ik ontdekte dat de laatste decennia enkel op de Engelse stijl werd gevlochten, heb ik mij de oorspronkelijke vlechtstijl uit dit gebied eigen gemaakt en ben met een kleine groep mensen aan de slag gegaan. Het zou zonde zijn als we deze unieke vlechtstijl verliezen.”

“Ik heb enorme liefde voor het gebied. Ik bezit op het moment vier hectare grond in Oeffelt en zou dat graag uitbreiden naar 10 hectare aaneengesloten land. Op deze grond herstel ik de oude heggenpatronen die verloren zijn gegaan en breng ik de biodiversiteit terug door een uitgekiend beheer van de heggen en weilanden en het zaaien van inheemse zaden.”

Wat vind je het mooiste plekje van de Maasheggen?

“Ik kom het liefst in het Cultuurhistorisch Monument. Het aankomende NK Maasheggenvlechten op 10 maart 2019 vindt ook hier plaats. Het is hier prachtig en ik spot regelmatig valken, buizerds en sperwers. Fantastisch om te zien.”

Hoe zou het Maasheggengebied kunnen verbeteren?

“Er ligt een grote opgave wat betreft onderhoud en uitbreiding van de heggen en het blijft een uitdaging om hier voldoende financiën voor te krijgen. De UNESCO-biosfeerstatus kan daarbij van toegevoegde waarde zijn voor het gebied. Ik hoop vooral dat het leidt tot de middelen om het beheer van de Maasheggen goed en structureel te regelen. De basis moet op orde zijn. Goede zorg voor de heggen door mensen die de middelen en de kennis hebben. Deze heggen zijn honderden jaren oud, die moeten we koesteren. We kunnen dit niet grootschalig machinaal beheren. Het is maatwerk. Daarom ben ik het zelf gaan doen!”