Eric Lamers

“Als biologische boer voel ik mij als een vis in het water in dit gebied”

Interview met Eric Lamers (43, met zoontje Tom van 6), Vierlingsbeek, biologische melkboer en eigenaar van de Schutkooi in Vortum-Mullem)

Al 20 jaar is Eric biologische melkboer in het gebied. Zeven jaar geleden kwam de boswachter naar Eric toe er vertelde dat een boerderij in de verkoop zou gaan in Vortum-Mullem. “Ik ben langs gegaan bij de toenmalige boer, hij ging met pensioen en de pacht werd niet verlengd. Ik regelde een koffie afspraak met de rentmeester, de Protestantse kerk had dit land toen nog in bezit en zo geschiedde”. 

Eric was direct gecharmeerd van de boerderij, maar een beetje fantasie was er wel bij nodig. Wat nu de Schutkooi is, was toen een stal. In de hoek lag een hond met jongen, wat schapen en wat kalfjes. Het dak was laag met stro op zolder. Hij knipte een lichtje aan en verkende kromlopend de ruimte. “Ik zag het meteen. BAM! Dit moet het zijn. Er loopt een fietspad langs, ligt in de uiterwaarde en is omringd door landschap met geen enkele bebouwing. Als er ergens een koffiehuis moet gaan draaien is het hier!”, verteld Eric. 

“Het was een flinke klus, ik snap nog steeds niet dat we het voor elkaar hebben gekregen!”. De Schutkooi is als horecagelegenheid nu al een aantal jaar succesvol ondersteunend aan het biologische melkveebedrijf. Een gedeelte van de menukaart komt rechtstreeks van de eigen boerderij.

Klaar met ondernemen is Eric nog lang niet. “We zijn een kaasmakerij aan het maken en zijn de eerste vlinderboer van Nederland. Ook gaan we de eerste vlinderkaas maken. Het is hier leuk en het wordt nog veel leuker.”

Wat betekent de Maasheggen voor jou?
“Als biologische boer voel ik mij als een vis in het water in dit gebied. Aan alle kanten kan ik ondernemen alsof niks me in de weg zit. Als je iets doet wat hier past, dan krijg je vanzelf mensen om je heen die je daarbij helpen. Als ik hier een chemisch product zou willen maken, zou ik geen medewerking krijgen, maar voor de plannen die ik heb om het gebied meer op de kaart te zetten wel. Als je je ding doet met passie voor je vak, zijn mensen bereid daarin mee te denken. Al gaat die medewerking soms wel een beetje traag!”

Wat vind je het mooiste plekje van de Maasheggen? 
 “Voor natuurliefhebbers is het Maasheggen gebied fantastisch. Iedere dag zijn hier mensen met verrekijkers op het terras. Die komen voor de sprinkhaan, de roodborst, geelborst, kerkuil. Eén keer per jaar komt iemand voor de echte koekoeksbloem, maar stiekem is dat weinig. We moeten meer inzetten op fauna en minder op flora om het voor mensen interessanter te maken. De heggen daarentegen blijven wel heel bijzonder”.

“Ook ligt hier de beste grond van Nederland, niet te bewerken met machines. Als je even gas geeft met je machine zit je alweer in de heg, maar mijn koeien kunnen dat wel”. 

Wat kan er beter?
“Maasheggen is begonnen door boeren die heggen plaatsten, zo is het gebied ontstaan. Zo’n UNESCO status, ik ben er heel trots op. Hier gaat de vlag uit. Maar ik ben ook kritisch. Dit gebied wordt gemaakt door lokale mensen, zoals Amsterdam wordt gemaakt door de Amsterdammers. Ik zou graag zien dat er meer wordt gesproken met agrarische ondernemers hier door de gemeente met de vraag: ‘hoe kunnen we jullie helpen?’. De agrarische ondernemers in het gebied staan namelijk onder druk en kunnen met veel moeite hier hun brood verdienen.” Op andere plekken ziet Eric dat meer gebeuren, vertelt hij. “Een collega-boer in Delfgauw krijgt te maken met de stadsuitbreiding van Den Haag. De gemeente moet daardoor compenseren in de polder. Daar wordt constant vanuit de gemeente het initiatief genomen om boeren bij elkaar te laten komen. Hen wordt dan op het hart gedrukt dat de polder behouden moet blijven en wordt gekeken naar wat de boeren nodig hebben om daar te kunnen blijven bestaan. Ze stellen daarbij wel de voorwaarde dat ze je op zondag op de braderie willen zien, met een streekproduct, maar dat is alleen maar goed. En je krijgt een cursus mensen ontvangen, communicatiecursus. De lokale mensen moeten het doen, die zijn het allerbelangrijkst.”

Ook bij de Schutkooi
Ook Monique en Frank van der Zanden hebben op het erf van de Schutkooi hun eigen bedrijf. Zo schrijft Monique kinderboeken en is haar man Frank herder. Zo organiseren ze o.a. activiteiten voor kinderen met de schaapskudde.

In de Melis wordt door dagbesteding de Schutkooi kleinschalige dagbesteding en leer-werk trajecten verzorgd voor mensen met een beperking in een natuurlijke en inspirerende omgeving. De mensen van de dagbesteding vervullen ook een belangrijke rol in onderhoud in het gebied, waaronder het schilderen van slagbomen en in de toekomst ook snoeionderhoud van de heggen in het gebied