'Een voorrecht om hier te mogen wonen'
Coen van Raaij (in memoriam)
De in januari 2021 overleden Coen van Raaij uit Boxmeer was een echte Maasheggenfan. Hij kwam er bijna dagelijks en maakte er vele honderden foto's, die hij veelal deelde via de sociale media.
Begin 2020 is Coen geportretteerd in de serie 'Trots op ... de Maasheggen'. Uit eerbetoon én om zijn inspirerende kijk op natuur door te geven aan anderen is besloten om het interview met Coen op onze website te laten staan.
Geboren achter de dijk, vlakbij het voormalig ziekenhuis, liep hij al als kind dagelijks in het Maasheggengebied. En dat doet hij tot op de dag van vandaag nog steeds. Het liefst op zijn fiets, met een kijker zodat hij vogels kan waarnemen. “In de zomer staat de wekker op 3 uur zodat ik voor zonsopkomst in de Maasheggen ben om de eerste geluiden van vogels te horen”.
Coen van Raaij (68) uit Boxmeer is een Maasheggenfan. "Ik raad iedereen aan vooral in mei te gaan kijken en luisteren. De weilanden zijn dan geel van de boterbloemen en de geur van bloeiende meidoornhagen is uniek." Soms ontmoet hij al vroeg wandelaars die het Pieterpad lopen. Ook zij zijn enthousiast over het unieke karakter van het Maasheggengebied. Coen nodigt ze dan graag uit vooral nog eens terug te komen in andere seizoenen.
Zijn enthousiasme voor de Maasheggen is niet altijd zo groot geweest. Coen herinnert zich de ruilverkaveling in 1971. "Echt vreselijk wat er toen is gebeurd", zegt hij. "Sloten zijn gedempt en paden werden rechtgetrokken en verhard. Boeren gingen voor die tijd, in de zomer, op de fiets naar hun melkvee in de weiden tussen de hagen met een melktuit achterop. Door de verkaveling werden hagen gerooid, bleven koeien op stal en alleen jongvee liep nog buiten. Gelukkig kregen grondeigenaren subsidie om de hagen te onderhouden. Dat is de redding van de Maasheggen geweest. Zoals de hagen er nu weer bijstaan zijn ze op zijn mooist. Ik hoop dat in de toekomst niets meer deze kwetsbare natuur verstoord."
Vogelliefhebber bij uitstek
Zijn eerste vogelgidsje kocht Coen van het geld dat hij kreeg toen hij als 12-jarige zijn Plechtige Communie deed. Nu bezit hij meer dan 300 boeken over vogels. De lokale boekhandel tipt hem tegenwoordig zelfs als er nieuwe vogelboeken in de collectie worden opgenomen.
Als kind nam hij eens een eitje uit een merelnestje mee naar school en kreeg hij van de meester een schouderklopje. Nu weet hij wel beter. “Van de natuur moet je afblijven, niets verstoren zodat deze zijn gang kan gaan”. De vogelgeluiden leerde Coen met cassettebandjes van Nico de Haan. Nu gebruikt hij een 10-tal apps op zijn mobiele telefoon om vogels te herkennen en te registreren. Hij is blij met deze moderne manier van registreren omdat tijd en plaats automatisch worden vastgelegd.
Coen inventariseert ook vogelnesten voor Sovon (Vogelonderzoek Nederland). In de Vortumse Bergjes, vlakbij de Schutkooi, wordt de top-3 gevormd door de winterkoning (29 territoria), de zwartkop (26 territoria) en de tjiftjaf (22 territoria). In de Groeningse Bergjes, even verderop, is sprake van dezelfde top-3, al ziet en hoort hij hier ook veel roodborstjes. ‘De laatste jaren komt hier ook de grauwe klauwier voor. Een prachtige vogel. Zoek hem maar eens op." Hij heeft zelfs de eerste klapekster al gespot. Van de klapekster is bekend dat hij muizen vangt, deze op prikkeldraad spietst en vervolgens pas opeet als ze dood zijn.
Het mooiste plekje
Van de 365 dagen in een jaar is Coen er zeker 300 in het Maasheggengebied te vinden. Niets is fijner, aldus Coen, dan door de vette klei te lopen. Het gebied ziet er in de winter dor en doods uit, in de lente voelt hij zich het gelukkigst bij zonsopkomst. ‘De fluitende vogels en de geuren zijn een geweldige ervaring. Het is een voorrecht hier te mogen wonen." De Maasheggen en alles wat daar leeft en woont, maakt hem intens gelukkig. Het gebied rondom Groeningen is zijn favoriet. Vooral de mooie weiden met knotwilgen met zijn doorkijkjes. En, natuurlijk, de vogels daar.
De foto bij dit artikel is gemaakt door John Hoffman.
‹ Terug naar overzicht